Ανακοίνωση
Μετά την τοποθέτηση του Γενικού Γραμματέα του ΕΠΑΜ κ. Δημήτρη Καζάκη για την στάση των απόστρατων αξιωματικών των Ενόπλων Δυνάμεων και την ακόλουθη απάντηση του Συντονιστικού των τριών Ενώσεων τους (Ε.Α.Α.Σ.-Ε.Α.Α.Ν.-Ε.Α.Α.Α.), στα όσα ειπώθηκαν, η Πολιτική Γραμματεία του ΕΠΑΜ δηλώνει:
Το ΕΠΑΜ συγκροτήθηκε προτάσσοντας την ανάκτηση της εθνικής κυριαρχίας και ανεξαρτησίας προς όφελος του ελληνικού λαού, την κοινωνική απελευθέρωση, την απρόσκοπτη λειτουργία της δικαιοσύνης. Συγκροτήθηκε για να γίνει καταλυτικός ενωτικός παράγοντας του ελληνικού λαού χωρίς διχαστικούς ιδεολογικούς ή άλλους διαχωρισμούς, σύμφωνα με τους αγώνες και τα ιδανικά όσων τίμησαν στο παρελθόν τις έννοιες της Ελευθερίας και της Πατρίδας. Όσων μένουν πιστοί στις Συνταγματικές επιταγές της Εθνικής Ανεξαρτησίας, της Λαϊκής Κυριαρχίας και της Δημοκρατίας, που σήμερα ευτελίζονται από τους συνεχείς εκβιασμούς των «θεσμών» των δυνάμεων της οικονομικής κατοχής και της χρεοκρατίας και τον δωσιλογισμό των όποιων κυβερνώντων! Γι’ αυτό και εναντιώνεται σε κάθε ηγεσία, πολιτική ή συνδικαλιστική, που θέλει να στέκεται ουδέτερη, αμέτοχη και αδρανής. Που δε στέργει ενεργητικά στην ενότητα, στην πορεία του λαού μας να ξανακερδίσει την Πατρίδα και την Δημοκρατία.
Η δραματική μείωση των απολαβών (μισθών και συντάξεων) των αξιωματικών των Ενόπλων Δυνάμεων, δεν είναι απόρροια μόνο της οικονομικής κρίσης και των κατάπτυστων μνημονιακών πολιτικών που επιβλήθηκαν στον ελληνικό λαό. Είναι ταυτόχρονα και φυσική συνέπεια της μετατροπής του υπερήφανου «ΟΧΙ» του λαού μας σε «ΝΑΙ» στους εκβιασμούς και την καταλήστευση της Ελληνικής κοινωνίας. Ασχέτως με το ότι η απόφαση του ΣτΕ δικαίωσε τους στρατιωτικούς, η ακολουθούμενη πολιτική είναι παράνομη και αντισυνταγματική, και οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην εξαθλίωση και τον εξανδραποδισμό την συντριπτική πλειοψηφία εργαζομένων και συνταξιούχων τόσο του Δημόσιου όσο και του Ιδιωτικού τομέα.
Το κυριότερο όμως δεν είναι αυτό. Οι μειώσεις των μισθών και των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων στοχεύουν πριν απ’ όλα στην καταρράκωση του ηθικού τους, στην ακόμα μεγαλύτερη αποδυνάμωση της χώρας. Εξωθεί ένα σημαντικό μέρος από τα πλέον ικανά και καταρτισμένα εν ενεργεία στελέχη του στρατεύματος, ν’ αναζητήσουν μιά καλύτερη τύχη στην ελεύθερη αγορά εργασίας, ακόμη και εκτός επικράτειας.
Συνεπώς, το δικαίωμα της διαμαρτυρίας και της αντίστασης είναι απόλυτα θεμιτό, ακόμα και αν οδηγεί στο μέτρο της κοινωνικής και πολιτικής ανυπακοής, απέναντι σε νόμους και μέτρα που είναι αποτέλεσμα δόλου, απάτης και εκβιασμού (δανειακές συμβάσεις, επονείδιστο χρέος), τόσο αλλότριων δυνάμεων του εξωτερικού, όσο και της διαπλοκής και συνεργασίας τους με τις εντόπιες δωσίλογες πολιτικές δυνάμεις και τα έκνομα και αντιλαϊκά επιχειρηματικά – τραπεζικά συμφέροντα.
Μακριά από εμάς λοιπόν, η μη υιοθέτηση και η μη ενίσχυση κάθε πράξης διεκδίκησης αναφαίρετων ατομικών και συλλογικών δικαιωμάτων, κάθε Έλληνα πολίτη, κάθε εργαζόμενου, κάθε συλλογικότητας που αγωνίζεται απέναντι στη νέα κατοχή, με κάθε μέσο. Πολύ περισσότερο, που οι οικονομικές διεκδικήσεις των στρατιωτικών συνδέονται άμεσα με την άμυνα της χώρας, σε μιά εποχή που η κυβέρνηση εκχωρεί την φύλαξη των συνόρων μας στην Frontex και η κ. Μέρκελ στο καθεστώς Ερντογκάν!
Πρέπει λοιπόν να επισημάνουμε, ότι σε μία Ελλάδα που τελεί υπό αποικιοκρατική κηδεμονία και κατοχή, η υπεράσπιση του μισθού και της σύνταξης, δεν μπορεί να είναι σήμερα η μόνη, η κορυφαία διεκδίκηση των εργαζομένων, το Α και το Ω του αγώνα τους. Αυτό αφορά όλους τους εργαζόμενους και πρωτίστως τους δημόσιους υπάλληλους: Να κατανοηθεί, να διεκδικηθεί και ν’ ανυψωθεί ταυτόχρονα το περιεχόμενο του λειτουργήματός τους, η ανάληψη της ευθύνης του ίδιου του σκοπού, της ύπαρξης και της αναγκαιότητας της εργασίας τους! Πόσο μάλλον για τους αξιωματικούς των Ενόπλων Δυνάμεων, και τον καθοριστικό τους ρόλο και ευθύνη στην υπεράσπιση της Πατρίδας, της Δημοκρατίας και της Εθνικής Ανεξαρτησίας.
Οι ηγεσίες των Ενώσεων των αποστράτων, με τα συνθήματα και τα αιτήματα των κινητοποιήσεών τους, δείχνουν να ενδιαφέρονται μόνο για την εξασφάλιση και την απρόσκοπτη απολαβή μισθού και σύνταξης, αφού δεν σηκώνουν τα ζητήματα εθνικής κυριαρχίας και ανεξαρτησίας. Έτσι ο απλός Έλληνας πολίτης διερωτάται: Που ακριβώς βρίσκεται η ευθύνη για το λειτούργημά τους; Για την εθνική άμυνα που ορκίστηκαν να υπερασπίσουν ακόμα και με την ίδια την ζωή τους;
Διότι αν η Ανακοίνωση υπ’αριθ. 7/15 της 2 Ιουλίου 2015 του Συντονιστικού Συμβουλίου των τριών Ενώσεων των αποστράτων αξιωματικών που εκδόθηκε εν’ όψει του δημοψηφίσματος της 5ης Ιουλίου, και η οποία προτρέπει τα Μέλη των Ενώσεων να ψηφίσουν «υπέρ της παραμονής της χώρας στην ΕΕ και την Ευρωζώνη», με κάθε κόστος, τότε ας «δώσουν το καλό παράδειγμα» θυσιάζοντας πρώτοι οι ίδιοι, ότι απαιτούν από τους άλλους! Ας μη κρύβονται πίσω από την Απόφαση του ΣτΕ! Αν το να ψηφίζουν «ΝΑΙ» θεωρείται πατριωτικό καθήκον στην υπεράσπιση της ακεραιότητας της εθνικής κυριαρχίας, τότε η ηγεσία των Ενώσεων αυτών τελεί τουλάχιστον υπό σύγχυση.
Κατά συνέπεια, όσο ευγενικά και να θέλουμε να το διατυπώσουμε, δεν μπορεί παρά να χαρακτηριστούν ως αναξιόπιστοι! Ο κάθε Έλληνας έχει το δικαίωμα να διερωτάται: Αλήθεια, δεν υπάρχει πατρίδα χωρίς το ευρώ; Δεν υπάρχει Ελλάδα έξω από την Ευρωπαϊκή Ένωση;
Το ΕΠΑΜ δεν πρόκειται να σταματήσει να ασκεί κριτική και να στηλιτεύει πρακτικές και συμπεριφορές όποιων ηγεσιών δεν θέτουν πάνω απ’ όλα τον ειρηνικό εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα που έχει ανάγκη ο τόπος, πριν βρεθούμε ολοκληρωτικά χωρίς πατρίδα, μετανάστες στον ίδιο μας τον τόπο.
9 Δεκεμβρίου 2015
Η Πολιτική Γραμματεία του ΕΠΑΜ
Μετά την τοποθέτηση του Γενικού Γραμματέα του ΕΠΑΜ κ. Δημήτρη Καζάκη για την στάση των απόστρατων αξιωματικών των Ενόπλων Δυνάμεων και την ακόλουθη απάντηση του Συντονιστικού των τριών Ενώσεων τους (Ε.Α.Α.Σ.-Ε.Α.Α.Ν.-Ε.Α.Α.Α.), στα όσα ειπώθηκαν, η Πολιτική Γραμματεία του ΕΠΑΜ δηλώνει:
Το ΕΠΑΜ συγκροτήθηκε προτάσσοντας την ανάκτηση της εθνικής κυριαρχίας και ανεξαρτησίας προς όφελος του ελληνικού λαού, την κοινωνική απελευθέρωση, την απρόσκοπτη λειτουργία της δικαιοσύνης. Συγκροτήθηκε για να γίνει καταλυτικός ενωτικός παράγοντας του ελληνικού λαού χωρίς διχαστικούς ιδεολογικούς ή άλλους διαχωρισμούς, σύμφωνα με τους αγώνες και τα ιδανικά όσων τίμησαν στο παρελθόν τις έννοιες της Ελευθερίας και της Πατρίδας. Όσων μένουν πιστοί στις Συνταγματικές επιταγές της Εθνικής Ανεξαρτησίας, της Λαϊκής Κυριαρχίας και της Δημοκρατίας, που σήμερα ευτελίζονται από τους συνεχείς εκβιασμούς των «θεσμών» των δυνάμεων της οικονομικής κατοχής και της χρεοκρατίας και τον δωσιλογισμό των όποιων κυβερνώντων! Γι’ αυτό και εναντιώνεται σε κάθε ηγεσία, πολιτική ή συνδικαλιστική, που θέλει να στέκεται ουδέτερη, αμέτοχη και αδρανής. Που δε στέργει ενεργητικά στην ενότητα, στην πορεία του λαού μας να ξανακερδίσει την Πατρίδα και την Δημοκρατία.
Η δραματική μείωση των απολαβών (μισθών και συντάξεων) των αξιωματικών των Ενόπλων Δυνάμεων, δεν είναι απόρροια μόνο της οικονομικής κρίσης και των κατάπτυστων μνημονιακών πολιτικών που επιβλήθηκαν στον ελληνικό λαό. Είναι ταυτόχρονα και φυσική συνέπεια της μετατροπής του υπερήφανου «ΟΧΙ» του λαού μας σε «ΝΑΙ» στους εκβιασμούς και την καταλήστευση της Ελληνικής κοινωνίας. Ασχέτως με το ότι η απόφαση του ΣτΕ δικαίωσε τους στρατιωτικούς, η ακολουθούμενη πολιτική είναι παράνομη και αντισυνταγματική, και οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην εξαθλίωση και τον εξανδραποδισμό την συντριπτική πλειοψηφία εργαζομένων και συνταξιούχων τόσο του Δημόσιου όσο και του Ιδιωτικού τομέα.
Το κυριότερο όμως δεν είναι αυτό. Οι μειώσεις των μισθών και των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων στοχεύουν πριν απ’ όλα στην καταρράκωση του ηθικού τους, στην ακόμα μεγαλύτερη αποδυνάμωση της χώρας. Εξωθεί ένα σημαντικό μέρος από τα πλέον ικανά και καταρτισμένα εν ενεργεία στελέχη του στρατεύματος, ν’ αναζητήσουν μιά καλύτερη τύχη στην ελεύθερη αγορά εργασίας, ακόμη και εκτός επικράτειας.
Συνεπώς, το δικαίωμα της διαμαρτυρίας και της αντίστασης είναι απόλυτα θεμιτό, ακόμα και αν οδηγεί στο μέτρο της κοινωνικής και πολιτικής ανυπακοής, απέναντι σε νόμους και μέτρα που είναι αποτέλεσμα δόλου, απάτης και εκβιασμού (δανειακές συμβάσεις, επονείδιστο χρέος), τόσο αλλότριων δυνάμεων του εξωτερικού, όσο και της διαπλοκής και συνεργασίας τους με τις εντόπιες δωσίλογες πολιτικές δυνάμεις και τα έκνομα και αντιλαϊκά επιχειρηματικά – τραπεζικά συμφέροντα.
Μακριά από εμάς λοιπόν, η μη υιοθέτηση και η μη ενίσχυση κάθε πράξης διεκδίκησης αναφαίρετων ατομικών και συλλογικών δικαιωμάτων, κάθε Έλληνα πολίτη, κάθε εργαζόμενου, κάθε συλλογικότητας που αγωνίζεται απέναντι στη νέα κατοχή, με κάθε μέσο. Πολύ περισσότερο, που οι οικονομικές διεκδικήσεις των στρατιωτικών συνδέονται άμεσα με την άμυνα της χώρας, σε μιά εποχή που η κυβέρνηση εκχωρεί την φύλαξη των συνόρων μας στην Frontex και η κ. Μέρκελ στο καθεστώς Ερντογκάν!
Πρέπει λοιπόν να επισημάνουμε, ότι σε μία Ελλάδα που τελεί υπό αποικιοκρατική κηδεμονία και κατοχή, η υπεράσπιση του μισθού και της σύνταξης, δεν μπορεί να είναι σήμερα η μόνη, η κορυφαία διεκδίκηση των εργαζομένων, το Α και το Ω του αγώνα τους. Αυτό αφορά όλους τους εργαζόμενους και πρωτίστως τους δημόσιους υπάλληλους: Να κατανοηθεί, να διεκδικηθεί και ν’ ανυψωθεί ταυτόχρονα το περιεχόμενο του λειτουργήματός τους, η ανάληψη της ευθύνης του ίδιου του σκοπού, της ύπαρξης και της αναγκαιότητας της εργασίας τους! Πόσο μάλλον για τους αξιωματικούς των Ενόπλων Δυνάμεων, και τον καθοριστικό τους ρόλο και ευθύνη στην υπεράσπιση της Πατρίδας, της Δημοκρατίας και της Εθνικής Ανεξαρτησίας.
Οι ηγεσίες των Ενώσεων των αποστράτων, με τα συνθήματα και τα αιτήματα των κινητοποιήσεών τους, δείχνουν να ενδιαφέρονται μόνο για την εξασφάλιση και την απρόσκοπτη απολαβή μισθού και σύνταξης, αφού δεν σηκώνουν τα ζητήματα εθνικής κυριαρχίας και ανεξαρτησίας. Έτσι ο απλός Έλληνας πολίτης διερωτάται: Που ακριβώς βρίσκεται η ευθύνη για το λειτούργημά τους; Για την εθνική άμυνα που ορκίστηκαν να υπερασπίσουν ακόμα και με την ίδια την ζωή τους;
Διότι αν η Ανακοίνωση υπ’αριθ. 7/15 της 2 Ιουλίου 2015 του Συντονιστικού Συμβουλίου των τριών Ενώσεων των αποστράτων αξιωματικών που εκδόθηκε εν’ όψει του δημοψηφίσματος της 5ης Ιουλίου, και η οποία προτρέπει τα Μέλη των Ενώσεων να ψηφίσουν «υπέρ της παραμονής της χώρας στην ΕΕ και την Ευρωζώνη», με κάθε κόστος, τότε ας «δώσουν το καλό παράδειγμα» θυσιάζοντας πρώτοι οι ίδιοι, ότι απαιτούν από τους άλλους! Ας μη κρύβονται πίσω από την Απόφαση του ΣτΕ! Αν το να ψηφίζουν «ΝΑΙ» θεωρείται πατριωτικό καθήκον στην υπεράσπιση της ακεραιότητας της εθνικής κυριαρχίας, τότε η ηγεσία των Ενώσεων αυτών τελεί τουλάχιστον υπό σύγχυση.
Κατά συνέπεια, όσο ευγενικά και να θέλουμε να το διατυπώσουμε, δεν μπορεί παρά να χαρακτηριστούν ως αναξιόπιστοι! Ο κάθε Έλληνας έχει το δικαίωμα να διερωτάται: Αλήθεια, δεν υπάρχει πατρίδα χωρίς το ευρώ; Δεν υπάρχει Ελλάδα έξω από την Ευρωπαϊκή Ένωση;
Το ΕΠΑΜ δεν πρόκειται να σταματήσει να ασκεί κριτική και να στηλιτεύει πρακτικές και συμπεριφορές όποιων ηγεσιών δεν θέτουν πάνω απ’ όλα τον ειρηνικό εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα που έχει ανάγκη ο τόπος, πριν βρεθούμε ολοκληρωτικά χωρίς πατρίδα, μετανάστες στον ίδιο μας τον τόπο.
9 Δεκεμβρίου 2015
Η Πολιτική Γραμματεία του ΕΠΑΜ
